عالم و آدم

گفت پیری ،  پور خود را در حجاب

کی شوی آدم تو   ای مست شباب

  از قضا او شد حکیم شهر خود  

 باز آمد  تا  کند  گفت و شنود    

گفت دیدی حرفهایت  پوچ بود

 جمله کج بینی ز دید لوچ بود

        پیرگفتا گفته بودم که تو آدم نشوی

           من نگفتم که حکیم شهر وعالِم نشوی