مال دنیا

برادر بر برادر سخت میگیرد زبهر مال دنیا

ز حرص خود برد اموال  آنان  را به   یغما

پریشان و دل افسرده  سپارد   عمر  و  ناگاه

"جرس فریاد می دارد که بربندید محملها"1

جفا کرده به قوم و خویش  جای دیده بوسی

پس از مرگش عزای خربود سگ راعروسی

همیشه  گفته اند  و  باز  این  گفتار  می آید

که خرسی چون بمیرد وارثش کفتار می آید 

******

چه خوش میشد که مردم مهربان بودند

زبهر یاری و دلداری هم همزبان بودند

چه شیرین داستانی  بود  کار  دو  برادر

که در  انبار  هم   کردند   گندمها  برابر

یکی   می گفت   وان  یک با عیال است

دگر میگفت  وین   یک  با  کمال  است

جهان   آندم   به   کام  مردمان   گشت

که  حق   از   کار   آنان  شادمان  گشت

http://www.blogsky.com/

1- حافظ