هوس دام

                                               هوس دام

باز  این   دل   دیوانه  کرده   هوس   دامت

افسون تو چه میخوانی اینگونه شده خامت

وحشی تر از  آهوی در  و  دشت   دلم  بود

این  دل همان  آهوست که آسان شده رامت

مستی  خبرت  نیست   ازین  کفتر  وحشی

کی  آمد   و    برخاسته    آرام    ز  بامت

رفتی   تو   ازین   شهر    و    دلم    باز

پرسان   ز   همه    ز    کوی   و   نامت

با  جور و  جفا  تلخ   کنی  کام  دلم    را

شیرین  کنی  یا  تلخ  برو  جهان  بکامت

                 27/5/95

شوریده سر

                 شوریده سر

تا کی  سر  کوی  تو  به    امید    نگاهی

 باید     بنشینم    که    خرامان     بدرآیی

 شوریده سر  و  دست  بدامان  تو  هستم

 محتاج   نگاه   و   لب   خندان  تو هستم

در  گردنم   افکنده ام   این   بار   دعایی

تا   موی   تو   آتش   بزنم  رخ بنمایی

                                                                                    95/6/14

می هستی

                 می هستی

ساقیا    جان     بفدای      آن    سبویت

همه  رسوایی  عالم   بفدای  تار  مویت

همه   گشتند     روانه    سوی    مسجد

منم    امروز  روان      بسوی    کویت

پارسایان  همه  مستند   ز  آواز   ملائک

منِ  دیوانه  ز پیمانه  و خمره  و سبویت

چو فلق  تیغ  به  دامان  شب سیاه بر زد

تو   شدی    محو  و  همه مست ز بویت

پرکن این جام  دلم  از  می  هستی   ساقی

تا سبو    بشکنم  و   مست  بیایم    سویت

کوله بارم      شده     سنگین    ز    گناه

 توبه ام    ده     به     زلال  آب   جویت

 روی   من   زرد     شد   از   دوری  تو 

که شفای  دل  عاشق  تویی و دیدن  رویت

چو   بمانم  و    بمیرم  دل  بینوایم   هر دم

می طپد   به   لطف    حق    در  آرزویت

1364بندرانزلی