سنگ صبور

             سنگ صبور

بگوت     پیری     که    ای     دردانه    فرزند

زمین    و  آسمان    دَونی   که  چر باید  بلرزند

در   آن   روزی   که   بر دامان  پاک  بیگناهی

دد  و دیوان   واسینند   لکه   ننگ    و   سیاهی

کوه   جی   سنگین  تره     این       بی   مروت

چقد  راحت   زنیم   همدیگره   بهتان   و  تهمت

منم  اوی  نیشته بوم ،اوشانه ور  شیک  و مرتب

یهو می  دل  بجوشس، می لبانه  سر  بومه   گب

بازاگوتم      قدیمه       دفتره     سنگین     کویه

بزام    سنگانه  سر    تا   بشکنم    خالی   سبویه

بَدیم    اویه  که   مجلس   بی ریا    هیسه  و ساده

بوما    گب     می     لبَ     سر      بی     اراده

یه    گوشه       تُوادام        کِبر     و     غروره

می    حرفانه    بزام  ساده  همان  سنگه صبوره:

او سالانه جوانی  جی  هنوز می    دل       کبابه

چی      دونستم        بدی        خوبی       جوابه

می   کوچی     دل     هنوز    در     سوجو بیجه

 از      اون     بهتان     بی  سود    و     نتیجه

 پاپوش      چاوتن    ،    یه     دنیا     بی حیایی

می    چشمانان   خوری    خور    شو      سیایی

مو   در    اوج    جوانی    و     نشاط    شادمانه

ببوم    مقهور        دیو       ناجوانمرد     زمانه

 بلایی        که         بَدیم         خیلی       شدیده

از      اون        ملعونه      کاسِ         ورپریده

همه      دونسن       اون          چندی       لئیمه

یه      انگشت    سیایی      واسی     می     دیمه

چی     تونوسم     بوگوم    مو      او     سولاچه

سگه      موسون     بوما      بگیت    می    پاچه

 سوته      شومه    گونن   هرگز     نوشو   پیش

کاسه  چشمو   ،   کوسا     دیمو  و  حنا    ریش

آمو    که    از    قدیم      بو        امی    عادت

صفا    و    خوبی       و      مهر     و   محبت

زیادی       که      بنی     حرمت          پیچایه  

تی   دست   و    دیم        اونه    چنگاله   جایه

حلا      اون     یکطرف      او      یته     ملعون

بوبو    از    موذی  گیری         لاله      میمون

او  ملعونی  که  یک  چند   سال      سن    داشت

ولی   در   جای  خود    هم    عقل     جن    داشت

اوروز      گیجابویو           منگو             واقابو

نوخورده          لال دونه         خوری        لالابو

شاید      بدبخت    یه    جا  جی      داشت    سفارش

بوخوردم تیر   از   اونجا    که    نداشتم     انتظارش

مگر      مو    دوسته     از      دشمن         شناختم

تمامه           می      جوانی         مو           بباختم

تو     یه    دوست،  یک      قدم    هم     پیش   ننایی

مو      بومو   ،      می      شبو      روزه       تنایی

 هیمه      دونم     کی       دوگوت      او       کلاچال   

 خدا    خوب    بشکنه      اونه       پر      و     بال

اونی     که      فکر      گوتم     اون    می    براره

نوگو       که      ناجه       می        مرگه       داره

الان      بیخانمان         هر          جایه         گرده

خوری     خوسر     بزه     او      آه       و     درده

سیاوابو     اونه      دیمو        و        اونه        دل

چی      بوگوم      خوردره      خو     پالانه       جل

بزان       تهمت        مره           با          بیگناهی

خو    وجدانو   می   ور   دارن   هنوزم   روسیاهی

پس   از     اون       فتنه یو    ،      طی      مراحل

اوشانه    زندگانی    هم    بوبو      زهرِ      هلاهل

می    دست   که    از    بدی      کردن        کوتایه

  تقاصه            واگذارم            می          خدایه

****

خو   چشمانانه     گرداگوت    امی     پیرِ   هنرمند

بکشی    آه   غلیظی   و   بزا   از   درد    شکرخند

بگوت   الان    تی  کهنه   دفتره   با     بونی    پاره

چره ؟       چون       تی       وکیل       پروردگاره

طلایی     که    ببون    دست     و     دلش    پاک

چه    منت    داره    از   خو   پا     جیره   خاک

 http://blousky.blogsky.com/

                 *******