عزیز و نگار
عزیزطالقانی
گفته بودی عشق ما همچون عزیز است و نگار
چون عزیز طالقانی آمدم دنبال یار
آمدی پیشم ولی دیگر نگارم نیستی
از خمار نرگس مست تو فهمیدم شکارم نیستی
بوی آغوش تو چون نسرین نبود
طعم لبهای شکرخای تو هم شیرین نبود
در پس کوه غرورت مانده ای از راه دور
غمزه و ناز عزیزت را شکستی با غرور
ای نگارم بس کن از شکوه برم شاکی نیا
بشکن این جام غرور و با من خاکی بیا
جمله افلاکی شدند از پاکبازی خاکیان
تا نگردی خاک کی گردی تو از افلاکیان
گفته بودی دیر شد رفته ز دست ما بهار
راست میگویی گذشت از ما دگر بوس و کنار
لیک شاید می توان یادی از آن دیرین نمود
یا بیاد خاطراتی روزهای عمر را شیرین نمود
چه نجوایی عزیز طالقان برگرد و برگرد
چه بازیها که با ما چرخ دون کرد
چرا باید که برگردد عزیز طالقانی
به شهری که تو رفتی و نگار دیگرانی
مگو دیگر عزیز طالقان برگرد وبرگرد
که دوریت مرا خون در جگر کرد
بندر انزلی07/10/1394 ساعت 12.00
منظومه سلمان
