محراب

محراب

ابروی کمانی تو محراب نمازم شده است

چشمان   تو چون  قبله  رازم  شده است

من  در  خم  محراب  تو در  حال   نمازم

با   نرگس  شهلای  تو  در راز  و  نیازم

من    مست    تو  و   چشم   و   نگاهت

تاچند کشی سرمه  به   چشمان   سیاهت

بیخبر  بیچاره دل   گشته اسیر  کوی تو

دست وپایش در غل و زنجیره گیسوی تو

از   جفایت  بیوفا  این    حال   و   روزم

خرقه و سجاده و محراب را باید بسوزم.

منظومه سلمان  23/10/94