دزد کیه؟

دوزد کیه؟

دوزد اونه که کارگرانه حقه خوردندره    بانک وادارات میان میلیاردی بوردندره

دوزد اونه که ترازو پوشت کم کشه        نیم کیلو  مین  صدگرمه  در کشه

دوزد اونه که دو خال بیجار واسه         برار ، خاخورانه سره گول واسی

بازار مین نوزولخوره  یکه تاز              بیچاره بوته مردمه ، حوقه باز

یه لا دولا،دولا سولا پول هَایره             صد جور گونا معصیته کولایره

تاجر بی رحمی که اجناسه زنه به انبار  هیزارته جنسه روی هم کونه تلیمبار

دکتر بیرحمی که  پول  شناسه             هرکی بی پوله اونه ور  قناسه

معلمم   دوزدابی  از   بی پولی وخرپولی  کلاس   خصوصی  که  بشی  قبولی

کی  دوزد  نیه ای  دوره  و  زمانه           هر کی  واپرسی  بخدا  حیرانه

از قدیمان این  رسم  روزگاره                     بجیر شعر  شیونه یادگاره

"دزد اونه که گران فروختاندره                   کارگر مرده سوختان دره

دزد اونه که کارخانه دارا بوسته           قانونی خواسب سوارا بوسته

دزد اونه که خانه داره ده جیگا         دریا کنار دیهات من شهر جا

دزد اونه که مثل می آبجی آبرو            لنگه به لنگیه اونه ترازو

جیگا دهه خونه جی خوردنی بار          قحطی گیره مردم کوچه بازار

دزد اونه که خو مطب گوشه جا     پول خوره پارو گودره بی صدا

شربت سینه چاکونه آلویه!           سالادسرفه چاکونه کاهویه

دزداونه که وکیل پولدارانه          خاش والیس سفره کفتالونه

دزد اونه که سربار زحمتکشه          نقشه پولدار شدنه میکشه

دزد اونه که عاشق هن امرویه          مقام واصی بله قربان گویه

دزد اونه که خلق به بازی گیره      انگار نه انگارکه دو فردا میره

ایشان کره یکشی واصین خون کونید  ایشان کره خلاف قانون کونید

ایشان کره نارضا کاشتان درید    ایشان کره رسوایی کاشتان درید"

سال94

با طلب آمرزش برای روح بزرگ شادروان شیون فومنی

ره گفت و شنود

          ره گفت و شنود

وانما پنجره تا گوش دل از نغمه و آهنگ و سرود

پر  دهد  مرغ دل   از    لانه   به    دنیای   خلود

تا     که     افشا       نکنی    سرّ   خداوندی   را

پر  بزن  تا  که  بیابی تو یکی نکته ز اسرار ودود

طبع   خود   خالص   از  احوال  دنی   باید   کرد

آنزمان   مرغ   دلت   پر    کشد   از  بام   سجود

تو  نکن   فکر  که    این    نیمهء  شب    تنها   تو

جمع  بسیار   زیادی     به      قیامند    و     قعود

سر    بسجده     وانما        بغض  گلو    با  العفو

دیر سالیست   که   این  بوده  ره  گفت  و    شنود

بهار 1364