بیخبری

بیخبری

تو چه دانی که چه آرد به  سرم  بیخبری

قهر کردی تو زمن ، شایدهم اندر سفری

روی ماه  تو   پس   ابر  دل آزار   شده

در  سپهر  دل  من  ماهی  و قرص قمری

پلک   بر    هم    نزنم    شب   همه  شب

تا  نشان   تو  بپرسم   ز  نسیم    سحری

دوست   دارم  که  بیایم  به  سراپرده  تو

یا بدنبال تو گر  گردش و کوه  و   کمری

گفته ای آه که پروا کن از  این   گستاخی

چه کنم عشق تو کردست چنین پرده دری

گر  عروسان  جهان  را  همه یکجا  آرند

این  تو هستی  که برایم  ز همه  خوبتری

دلخوشم  تا  که  خبردار  ز  حالت   گردم

تو چه بیرحم که دلخوش شده ای با دگری

   بندر انزلی94/12/20 ساعت  21.30 منظومه سلمان