سر همانجا نه که باده خورده‌ای
مولانا .مثنوی
بشنو الفاظ حکیم پرده‌ای
سر همانجا نه که باده خورده‌ای
چونک از میخانه مستی
ضال شد
تسخر و بازیچهٔ اطفال شد
می‌فتد او سو به سو بر
هر رهی
در گل و می‌خنددش هر ابلهی
او چنین و کودکان اندر
پیش
بی‌خبر از مستی و ذوق میش
خلق اطفالند جز مست
خدا
نیست بالغ جز رهیده از هوا
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد